Campaneto(-barbudo)
Campanula barbata
Campanulaceae
Nom en français : Campanule barbue.
Descripcioun :I'aura ges de mau pèr recounèisse aquesto poulido campaneto-barbuto que trachis dins li relarg safrous de mountagno. Èi cuberto di pèd à la tèsto de long péu blanc, emai sus li petalo. Li flour, pourtado pèr uno cambo bèn drecho soun tóuti clinado dóu meme coustat. Li fueio soun majamen en rouseto basalo, rufo e un pau oundado (fotò).
Usanço :Aquesto planto porto-mèu èi cultivado dins d'ùni jardin de mountagno.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Campanula
Famiho : Campanulaceae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1200 à 2400 m
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Tepiero safouso
- Prado
- Mountagno mejano
- Auto mountagno
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupenco
Ref. sc. : Campanula barbata L., 1759
Counsòudo(-de-palun)
Equisetum palustre
Equisetaceae
Àutri noum : Cassòudo, Coussòudo.
Nom en français : Prêle des marais.
Descripcioun :La counsòudo-de-palun trachis dins la palunaio. Ei proche de Equisetum arvense mai se n'en destrìo majamen emé si ramo que lou premié article èi mai courtet que la guèino de la tijo (fotò). Es uno planto mens coumuno qu'à passa tèms.
Usanço :La counsòudo-de-palun es empouisounanto pèr li chivau e li biòu. D'efèt caup d'alcalouïde e de tiaminaso qu'èi marrido pèr la vitamino B1 (tiamino). Pèr acò èi pas emplegado pèr l'ome.
Port : Aubret
Taio : 15 à 50 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Equisetum
Famiho : Equisetaceae
Ordre : Equisetales
Coulour de la flour :
Ges de flour
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2400 m
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Prado umido
- Ribiero
Estànci : Coulinen à Termoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Equisetum palustre L., 1753